Projektowany budynek mieszkalno-handlowo-usługowy usytuowany jest na narożniku ulic Sikorskiego i 28 czerwca 1956r. w Poznaniu. Trzon struktury urbanistycznej dzielnicy Poznania – Wildy, stanowi XIX-wieczna zabudowa pierzejowa kamienic z licznymi ubytkami spowodowanymi zniszczeniami wojennymi i późniejszymi wyburzeniami. Budynek uzupełnia lukę w zabudowie i dopasowuje się wysokością do typowej wysokości okolicznych kamienic.
Obiekt zaprojektowany został jako zwarta bryła na planie litery L z wewnętrznym patio i zróżnicowaną liczbą kondygnacji. Budynek jest bogaty w detal architektoniczny, zarówno w małej, jak i w dużej skali (opaski wokół okien, blendy nadokienne, dekoracyjne obróbki balkonów, itd.). Zastosowano w nim również materiały wykończeniowe wysokiej jakości (m.in. płytki ceglane ręcznie formowane oraz cokoły z płyt betonowych GRC). Zestawienie ciemnego tynku z jasną cegłą i tynkiem tworzy wrażenie głębi i podkreśla tektonikę bryły.
Budynek swoją wysokością i sposobem rozwiązania elewacji nawiązuje do otaczającej zabudowy, śledzi również wyznaczoną w decyzji o warunkach zabudowy obowiązującą linię zabudowy.

Centralnym miejscem budynku jest wolnostojąca spiralna klatka schodowa. Znajduje się ona w otwartej, 3-kondygnacyjnej części holu od góry ograniczonej jedynie przeszkloną taflą świetlika dachowego.

Język architektury jest prosty, współczesny, przyjazny dla użytkownika i środowiska. Pełne ściany budynku pokryto ciemnymi płytami kamiennymi. Poprzez zróżnicowanie grubości płyt, elewacje wzbogacono o element gry światłocienia, uplastyczniający lite płaszczyzny boków budynku oraz ściany magazynu.
Duże płaszczyzny szklanej fasady otwierają budynek na zielony dziedziniec, pozostając w kontraście z ciężkimi płytami kamienia.
Front budynku dekoruje ażurowa ściana wykonana z paneli drewnianych zamkniętych w ramie ogradzającej frontowy dziedziniec od ciągu komunikacji i wzroku pieszych, idących w stronę głównego wejścia. Konsekwentnie użyte panele drewniane ocieplają również wnęki balkonów oraz tarasy „wykrojone” w bryle biurowca.

Przedmiotem opracowania jest rewitalizacji terenów położonych w części północnej miasta Konin. Analizowany obszar sięga zakresem ulicę Kolejową z dworcem kolejowym PKP, z wydzielonym dworcem autobusowym i PKS, niedziałającą wieżą ciśnień oraz tereny położone wzdłuż ul. Dworcowej o funkcji pasażu usługowo-handlowego.
Naszym celem było znalezienie wspólnego mianownika dla omawianego terenu. Próba połączenia analizowanego obszaru w spójną całość architektoniczno – urbanistyczną w celu ożywienia i poprawy estetyki tak ważnego pod względem komunikacyjnym miejsca w mieście. Koncepcja opiera się na założeniu połączenia istniejących funkcji dworca PKP i PKS w multikompleks usługowo-handlowy z szeroką gamą dodatkowych usług, takich jak restauracje, galerie handlowe, parkingi wielopoziomowe, funkcję hotelową itp.

Projektowany obiekt to budynek dwupiętrowy, podpiwniczony o funkcji mieszkalnej. Bryła budynku jest nowoczesna, o kubistycznej formie z dachami płaskimi pełniącymi funkcję tarasów. Wewnętrzny basen zlokalizowano na kondygnacji parteru. Na terenie działki przewidziano również kort tenisowy.