KONTEKST

OSIE KOMPOZYCYJNE I BRYŁA BUDYNKU
Jednym z pierwszych kroków było przecięcie bryły, które umożliwia połączenie placu Muzealnego od strony ul. Północnej z Głównym Placem Muzealnym w Parku Niepodległości.
Plac Muzealny od strony ul. Północnej jest kompozycyjną kontynuacją skweru z pomnikiem Armii Poznań i stanowi główną strefę wejściową do budynku. To właśnie północna fasada muzeum jest tą najbardziej eksponowaną. Aby podkreślić jej wagę wprowadzono dominantę przestrzenną na skrzyżowaniu ważnych osi widokowych, poprzez nadwieszenie części bryły. Umożliwiło to wizualne domknięcie placu od strony wschodniej.
Hall wejściowy stanowi formę otwartego pasażu, który płynnie łączy obie przestrzenie zewnętrzne. Umożliwia łatwy dostęp do budynku od strony północnej (dojście od Wzgórza Św. Wojciecha, Cytadeli) i południowej (dojście od Starego Rynku).
Fasada muzeum ukształtowana została poprzez podkreślenie tradycyjnych porządków oraz gradację struktury. Ciężkie i monumentalne elementy w parterze stanowią oparcie dla lekkiej i ażurowej górnej części budynku. Proporcje podziałów, uspokojony rytm elementów elewacyjnych stanowią o ponadczasowości i elegancji Muzeum.

SYMBOLIKA I KONCEPT

Rzut budynku został symetrycznie podzielony na cztery bloki funkcjonalne za pomocą układu komunikacyjnego w formie krzyża – jednoznacznie nawiązującego do Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego. Prosty i czytelny układ funkcji stanowił najważniejszą wytyczną przy projektowaniu układu budynku. Czytelny podział funkcjonalny umożliwia łatwą i intuicyjną nawigację wewnątrz obiektu.
Wieńczącym momentem zwiedzania głównego modułu ekspozycji stałej – „Powstanie Wielkopolskie 1918-1919” jest przejście przez symboliczną kładkę zwycięstwa prowadzącą do dalszej części ekspozycji. Jest to jedyne miejsce w wystawie stałej, które oświetlone jest światłem naturalnym. Symboliczne przejście do czasów po powstaniu. Towarzyszące tej chwili smugi padającego światła i widok na zieleń skłaniają do refleksji i przemyśleń.
Na najwyższej kondygnacji znajduje się pomieszczenie Makiety Dawnego Poznania. Część wystawy, która dostępna jest niezależnie z holu wejściowego będzie stanowić ważny element oferty Muzeum. Przy pomieszczeniu makiety zaprojektowany został taras zewnętrzny, skąd rozpościera się widok na panoramę miasta.

PROJEKT ZAGOSPODAROWANIA TERENU

Główna wejścia do Muzeum zlokalizowano od strony ulicy Północnej oraz od strony parku Niepodległości. Wykorzystując zróżnicowaną topografię terenu wprowadzono dodatkowe wejście od strony zachodniej z poziomu skarpy, umożliwiając bezpośrednie połączenie Muzeum ze Wzgórzem Św. Wojciecha.
Przestrzeń wokół Muzeum Powstania Wielkopolskiego podzielić można na kilka stref. Plac wejściowy od strony północnej, plac rekonstrukcji z miejscem na pomnik oraz Park Niepodległości.Naturalne przedłużenie Skweru przy Pomniku Armii Poznań stanowi plac wejściowy.
Północna część parku to główny Plac Rekonstrukcyjny. Mają tu miejsce przedstawienia grup rekonstrukcyjnych oraz wydarzenia rocznicowe. Z tego względu zdecydowano się na utwardzoną powierzchnię z płyt betonowych, która podziałami nawiązuje do elewacji. Zachodnia cześć Placu Muzealnego łagodnie wznosi się na skarpę tworząc tarasowe wejście na Wzgórze Świętego Wojciecha.