Patrzenie na życie miasta – oto jedna z najważniejszych
i najpopularniejszych jego atrakcji. Oglądanie ludzi to powszechna aktywność, której oddajemy się cały czas – idąc, siedząc, stojąc.Jan Gehl
- I D E A
Zadanie konkursowe, które zostało postawione przed projektantami można określić mianem jednego z najważniejszych w realizacji strategii otwierania się miasta na Wartę. Powstanie kładki pieszo-rowerowej w tej części Poznania z pewnością będzie katalizatorem dla wielu szerszych zmian w relacjach mieszkańców z rzeką niż te, które obserwujemy dzisiaj. Kilka dekad wcześniej nie tylko w Naszym Mieście, ale i na całym świecie, miasta zaczęły zamykać się dla przechodniów i cyklistów. W wyniku trwającej inwazji samochodów warunki dla niezmotoryzowanych dramatycznie się pogorszyły – zwężone chodniki wypełniły się znakami drogowymi i parkometrami. Rytm marszu został zaburzony przez rytm – raz czerwonych, raz zielonych świateł. Trudność w przekroczeniu ulicy i rosnąca w związku z tym psychologiczna bariera zniechęciła mieszkańców do pieszych czy rowerowych wycieczek, a w konsekwencji pozbawiła miejską przestrzeń naturalnych spotkań i międzyludzkich kontaktów.
Nowa przestrzeń miejska będąca tematem konkursu, ma szansę spełniać swoją rolę sprzed modernistycznych idei dla samochodów – być miejscem spotkań, dyskusji, odpoczynku a także zachętą do spaceru i zewnętrznych aktywności. Chodzenie po wspólnej przestrzeni miejskiej może być zarówno celem samym w sobie jak i początkiem wielu innych inicjatyw.
Projektując ciągi pieszo-rowerowe niezwykle istotna jest prędkość poruszania się. Spacerując przemieszczamy się ze średnią prędkością 5km/h. Pozwala to na doświadczanie miasta z bliska. Należy tu podkreślić, iż atrakcyjne ciągi komunikacyjne zmieniają stosunek do przemieszczania się pieszo i pozwalają zapomnieć o odległości. To, co bezpośrednio towarzyszy nam na poziomie wzroku decyduje o codziennej jakości naszego życia.
Idee, które przyświecały nam podczas projektowania Kładki Berdychowskiej to przede wszystkim zachęcenie mieszkańców do intensywniejszego obcowania z tkanką miejską. W projektowaniu uwzględniliśmy znaczenie ruchu pieszych i rowerzystów jako niezbędny element zrównoważonego rozwoju zdrowego społeczeństwa. Punktem wyjścia dla projektu kładki była skala człowieka, możliwości ludzkiego ciała oraz jego ograniczenia. Pozwoliło to na wytyczenie ścieżek, bulwarów i tarasów, po których można poruszać się bezpiecznie i komfortowo.